Zo te horen is er een flinke dosis sixties in de sound terechtgekomen.
En -zoals Will-O-The-Wisp al liet zien: psychedelisch zijn de Claw Boys op hun best tegenwoordig.
Dit aspect ontbrak een beetje op Pajama Day, maar hier sijpelt het aan veel kanten door.
Het doet allemaal ook erg filmisch aan, iets wat Te Bos graag exploreert.
Hulde voor deze plaat bij de eerste integrale luisterbeurt.
Plaat komt wat langzaam op gang, maar grijpt allengs meer.
(De recensies zijn trouwens ook zonder uitzondering laaiend enthousiast.)
disclaimer: iKer is al jaren onbegrijpelijk idolaat, en ontving weken voor uitkomen van deze plaat al een afgemixt nummer van de gitarist.Wat overheerst op 'Hammer' is de degelijkheid. De band is niet op een foutje te betrappen en schotelt de luisteraar simpelweg 13 steengoede tracks voor. De jaren ervaring betalen duidelijk uit. Het schitterende gitaarspel van John Cameron en de basstem van Te Bos zijn de drijvende kracht van de band. Tekstueel is er ook niets aan te merken. De band heeft een verhaal te vertellen. De relatieve "oudjes" laten aan de jonge generatie horen hoe het moet, want hier kunnen velen zeker nog niet aan tippen. B R O N
.
!
