Edge of Time combines cosmic folk, psychedelic freeform, and electro-acoustic avant-garde in a unique mix that is strange and surreal. With just four long tracks, the album is dark and brooding, at times even haunting, as the music wends from hypnotic psychedelic folk to bizarre soundscapes of drones and clankings. Though much of the vocals consist of wordless trills similar to the first Ash Ra Tempel record, a couple of tracks, "Silence" and the title cut, have spoken word in English that only adds to the bleak beauty of the sound.
Ik vergis me denk ik. Heb ik alles nou door elkaar gehaald? Even opnieuw beginnen. Volgens mij was dit met dat amateuristische accoustische gitaarspel getokkel en dan zo;n orgeltje. Orgeltje deed zijn best. Meen ik. Toch, surfdude?
Hensup schreef: Ik vergis me denk ik. Heb ik alles nou door elkaar gehaald? Even opnieuw beginnen. Volgens mij was dit met dat amateuristische accoustische gitaarspel getokkel en dan zo;n orgeltje. Orgeltje deed zijn best. Meen ik. Toch, surfdude?
Ja hoor.
En al met al weet het wel een lekker dromerig sfeertje neer te zetten.
Ik vergis me denk ik. Heb ik alles nou door elkaar gehaald? Even opnieuw beginnen. Volgens mij was dit met dat amateuristische accoustische gitaarspel getokkel en dan zo;n orgeltje. Orgeltje deed zijn best. Meen ik. Toch, surfdude?
rotest en ban: Mach mich nicht an mann!